हताश

हताश
का जखमांचे ओझे ऊरी वाहतो मी?
का मलमांचे लेप पुन्हां लावतो मी?
जगण्यात मौज मोठी काय कळणार तुला?
चटके ऊन्हाचे का ऊगा सोसतो मी?
दोन दिवसांचे आयुष्य आहे फुलांना
सुगंधात सारे भिजवून टाकतो मी
ऊठ वेड्या नको हताश होऊ तू एवढ्यात
सारे जीवन ओवाळून टाकतो मी
सकारात्मक थोडे जगुन पहा
नकाराचे हे दान तुजकडे मागतो मी

श्री.प्रकाश साळवी
दि.14/11/2014

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

अनाहूत ....

अनाहूत .... जाता तू पाऊलांचे ठसे ऊमटून गेली ह्रदयात माझ्या शिल्प तू कोरून गेली नयनात तूझीया ढग दाटून आले पापण्यांची फूले ईथे बरसून गेली लाजणे फूलापरी फूलपाखरू बनावे मनाची फूले ह्रदयी ऊमलून गेली शब्दात काय सांगू अपूरेच सारे ही रात्र सारी ह्रदय चोरून गेली पाहिले मागे वळून हासुन जेंव्हा गूज अंतरीचे परी सांगून गेली लावण्य तूझे मज भूलवून गेले क्षणात मती काही कुंठून गेली श्री. प्रकाश साळवी दि. 16/09/2014
Read more

कलिका !

कलिका ! तू पाहीलेस मागे वळूनी अन् बहरले झाड फुलांचे डोळ्यांचे लवते पाते अन् भरून नभ आले चांदण्यांचे हलकेच हास्य ऊधळूनी साठविले नयनात माझ्या तू कोमल कलिका फुलली ह्रूदयाच्या आठवणीत माझ्या वय तुझे फुलण्याचे तू फुलपाखरासम फुलत रहा हास्यात तुझ्या रंगुन जाऊ दे; तू नभाकडे पहा श्री.प्रकाश साळवी
Read more